Nasubaybayan ko ang panulaan ni Radney Ranario: mula sa kanyang mga tentatibong pagtatangka habang nasa kolehiyo, hanggang sa tuluyang pamumukadkad ng kanyang talinghaga sa koleksiyong ito. Ang kahandaang lumusong—nang bukas hindi lamang ang mga pandama kundi lalo na ang puso—sa iba’t ibang tubig; o sumuong sa bundok man, himpapawid, o kalawakan, ang siyang birtud ng aklat na ito ng mga tula na madalas ay nagmumuni: mula sa kahulugan ng lumulutang na dumi sa baybayin ng Maynila, sa pagtigil ng mga saglit habang nakasakay sa bus, hanggang sa pagtutuos sa lawak ng kosmos. Sa "Paglusong," inaanyayahan tayo ni Ranario na maglakbay sa mga pahina ng librong ito, dahil habang lumulusong at umaahon sa mga nariritong tula, “Pagdaka’y mamumulagat ka na lamang/ kung sa paglakad ay may matisod kang uka/ o bakas, lalim sa buhangin.” Mamangha kang gawa lamang iyon ng alon, at matatantong nasa mumunting pagkamangha ang lugod ng pagbasa sa aklat na ito. –Jerry B. Gracio

1. Philippine poetry (Filipino) 2. Philippine poetry (Filipino) ? Collections