วรรณคดีคืองานสร้างสรรค์ที่กวีประพันธ์ขึ้นอย่างประณีตบรรจง กอปรด้วยวรรณศิลป์ อันเป็นเครื่องนําพาให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ กวีรังสรรค์ ร้อยเรียง กลั่นกรองถ้อยคําให้เกิดความไพเราะ สละสลวย และสอดคล้องกับฉันทลักษณ์ของคําประพันธ์ประเภทต่าง จนเกิดเป็นศัพท์เฉพาะที่แสดงถึงอัจฉริยภาพและภูมิปัญญาของกวีที่มีมาแต่โบราณ คําที่ใช้ในบทประพันธ์ล้วนทําหน้าที่สื่อความได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์และเปี่ยมด้วยสุนทรียรสแห่งวรรณคดี ถ้อยคํา ศัพท์ สํานวนที่ปรากฏในวรรณคดีโบราณบางคําอาจมีความหมายเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่มีใช้ในปัจจุบัน ศัพท์กวีประดิษฐ์เหล่านี้จึงเปรียบเสมือนอัญมณีล้ําค่าที่ควรอนุรักษ์ไว้เป็นมรดกทางภาษาเพื่อให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาต่อไป