အရသာတို့တွင် အရသာအရှိဆုံးဟုဆိုအပ်သော ဓမ္မရသတို့ကို မြတ်ဗုဒ္ဓသည် လေး ဆယ့်ငါးဝါပတ်လုံး ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။ မြတ်ဗုဒ္ဓ ပရိနိဗ္ဗာန်စံတော်မူပြီးနောက်တွင်လည်း ရှေး ရဟန္တာများသည် ဗုဒ္ဓ၏ ဓမ္မရသကို ဖော်ထုတ်၍ ဟောကြားတော်မူခဲ့ရာ ၎င်းရဟန္တာများ၏ တရား စဉ်များကို စုစည်း၍ ‘မဓုရ ရသ ဝါဟိနီ ... ” ဟူသော တရားဟောစဉ်ကျမ်းတစ်စောင်ကို သီဟိုဠ် ဘာသာဖြင့် မှတ်တမ်းတင်ခဲ့ကြသည်။ သီဟိုဠ်ဘာသာသည် အသိရခက်သဖြင့် မာဂဓဘာသာသို့ ပြန်ဆိုခဲ့ပြီး ထိုမှတဆင့် မြန်မာတိုင်းရင်းသား အရှင်ပစီရပဘာသာက နိဿယ ပြန်ဆိုခဲ့သည်။ ယခု စာအုပ်သည် ထူးခြားရသကို ပေးစွမ်းနိုင်သည့် ၎င်းကျမ်း၏ ရသကို ဆရာကြီး ဒဂုန်ဦးစန်းငွေက ပါဠိ မစွက် အဓိပ္ပာယ်ပြန်နည်းသက်သက်ဖြင့် တိုရှင်းလိုရင်း ဘာသာပြန်ဆိုထားခြင်း ဖြစ်သည်။